SLAA

SLAA

SLAAxPoetryCircle: gedichten door Mees van Rijswijk

Mees van Rijswijk

SLAAxPoetryCircle: gedichten door Mees van Rijswijk

Mees van Rijswijk

Met het online project SLAAx vissen we in de vijvers vol talent van uiteenlopende literaire platformen. We werken met ze samen om jonge schrijvers uit hun stal een verhaal, gedicht of essay te laten schrijven met het losvaste thema ‘de stad’. In aflevering 7: SLAAxPoetryCircle, met een gedichtenreeks door Mees van Rijswijk.

Mees van Rijswijk (1999) is een schrijver, theatermaker en zacht-activist uit Leeuwarden. Hij gelooft in de kunst van de eenvoud en gebruikt daarom alleen woorden van maximaal vijf lettergrepen. In zijn teksten treden details op de voorgrond en zijn de grote lijnen er alleen als kleurplaat.

Foto: Anna Louisa

Het Standpunt

Toeristen proberen te lezen wat er op mijn trui staat.
Het is een uitleg over wie ik ben geweest en wat de burgemeester van mij vond.
Ze begrijpen het niet.
Ze fluisteren iets in het Portugees en het gaat over de vorm van mijn neus.

Twee jonge mensen gaan op mijn schoot zitten.
Ze doen alsof ik een bank ben, .
Ik maak mezelf zo zacht mogelijk.
Eén van hen drukt een sigaret uit in mijn navel.

Een klein jongetje schopt tegen mijn scheenbeen.
Hij scheldt me uit.
Hij begint te huilen.
Ik doe alsof ik het niet voel.

Een man met een pillende jas vraagt of ik zijn moeder te eten kan geven.
Ik wil sorry zeggen.
Hij gooit een muntje tegen me aan.
Niemand raapt hem op.

 

De Koelkast

Ik ben niet alleen lief.
Ik ben niet alleen die ene met het gelukspoppetje.
Ik ben niet alleen gezellig met een biertje op.
Ik ben niet alleen bang in het donker.

Ik ben laatst eigenaar geworden van een huisdier,
overgenomen van een Chinees restaurant.
Niemand anders aan tafel wilde haar meenemen, dus nu woont ze bij mij.
Het is heel gezellig, altijd beweging in huis.
Ze is wit en ze lacht de hele dag.
Ze lijkt op een kat, maar dan met een lampion in haar hand.
Ze is altijd blij om me te zien,
dan zwaait ze zo lief naar me.
Dat houdt ze dan urenlang vol.
Ze houdt pas op wanneer het donker wordt.

Ik ben niet alleen fan van de zomer.
Ik ben niet alleen in Duitsland op vakantie geweest.
Ik ben niet alleen bezorgd.
Ik ben niet alleen bezig met of je me wel aardig vindt.

Ik heb altijd Smintjes in mijn zak,
daar kun je van op aan,
en ik zal je ze ook aanbieden – zonder dat ik daar iets mee bedoel.
Niet dat ik er iets van zou zeggen als je wel uit je mond zou stinken
(dat doe je alleen bij echt goede vrienden).
Ik heb dat zelf nog nooit van iemand gehoord,
hoewel ik wel heel vaak heel veel knoflook eet,
dus voor het geval dat heb ik altijd Smintjes in mijn zak.

Ik ben niet alleen een lezer.
Ik ben niet alleen ongeduldig om verliefd te worden.
Ik ben niet alleen klaar voor een Elfstedentocht.
Ik ben niet alleen moe.

Ik ben er pas achter gekomen dat mijn koelkast continu een zoemend geluid maakt.
Dat was me niet eerder opgevallen, want het is nooit stil in mijn huis.
Ze hebben zoveel te vertellen en doen dat allemaal tegelijk,
daar komt de koelkast niet overheen.
Het was, heel toevallig, op een dag dat het internet eruit lag
Ik heb altijd bezoek,
van Marc-Marie Huijbregts en Isa Hoes en Raven van Dorst en Paulien Cornelisse en haar cavia en Viola Davis en RuPaul en Spinvis en nog veel meer mensen die me nooit laten uitpraten.
dat ik door kreeg dat dat ook een geluid was.
Nu kan ik het niet meer ontkennen.
Ik hoor alleen nog maar gezoem.

 

 

Mees van Rijswijk Foto: Anna Louisa

 

Redactie: Mahat Arab en Mayke Keller 

 

Poetry Circle is hét landelijk platform voor spoken word. Door het hele land bieden we beginnende woordkunstenaars, ervaren artiesten en liefhebbers van spoken word plekken om elkaar te ontmoeten en met elkaar te leren.