De huiskamers in Amsterdam-Noord zijn net een kermis. Televisieschermen met felle kleuren, laptops en telefoons die filmpjes van vallende dieren afspelen. Ergens twee roze flamingo’s voor het raam. Onderweg naar het Zonnehuis staat een meisje van het Amsterdams Guerrilla Theater. Ze speelt theater voor kauwgum kauwend publiek. ‘Deze mensen komen normaal niet in het theater, dat zie je,’ zegt ze. ‘En zo hoop ik dat ze er toch iets van meekrijgen.’

Het podium in het Zonnehuis is klassiek: hoog met rode gordijnen. Een bank, een lamp en een plastic eend zorgen voor een huiselijke sfeer. Het Zonnehuis is vanavond even geen buurtcentrum, maar de locatie voor de tweede editie van Noorderwoord.

Christine Otten presenteert de avond. Ze leest voor uit Sal Santen, een schrijver die opgroeide in Tuindorp Oostzaan. Daarna neemt Hanna Bervoets plaats op het bankstel. Ze heeft Lieve Céline geschreven, een boek dat zich afspeelt in Noord.
‘Waarom speelt het zich af in Noord?’
‘Gemakzucht, denk ik. Ik woon er namelijk zelf.’
Hoewel haar leven enorm veranderd is sinds ze van het centrum naar Amsterdam-Noord is verhuisd, wil ze er nooit meer weg. Een geluid dat ik hoor bij veel Noorderlingen die vanavond aanwezig zijn. Het publiek is divers, jong en oud zit door elkaar.

Cabaretière Kirsten van Teijn is een aanstormend talent in de theaters. Ze wordt in de Volkskrant omschreven als ‘een assertieve idioot met zelfrelativering’. Zelf zegt ze: ‘Ik ben het liefst een sukkel in mijn eigen show.’ En ze heeft gelijk, pas wanneer het lullig wordt, is het grappig.

Na Kirsten roept Christine Otten Lot Douze naar voren. De vrouw is eigenaresse van de goedlopende boekwinkel Over het water, in Amsterdam-Noord.
‘Je hoort wel eens dat Noorderlingen niet lezen,’ zegt Lot. ‘Maar dat is helemaal niet waar, alleen in Noord heeft niet iedereen geld voor een boek.’

Acteur Frits Lambrechts voert een monoloog op, geschreven door Marije Uijtdehaage. Het stuk gaat over dokter Kwint, een bekende figuur in Tuindorp Oostzaan. Frits Lambrechts speelt alsof hij de inmiddels overleden dokter zelf is. Met liefde en vol overgave.
‘Wonen in Noord is wonen in een gemeenschap,’ roept hij. Zijn hoofd loopt rood aan er vliegen kleine klodders spuug in het rond.

Als laatste staat Lamyn Belgaroui op het podium. Hij is de huisdichter van Noorderwoord en heeft ter plekke een gedicht geschreven over de avond. Hij vertelt over de boeken van Hanna Bervoets, die zijzelf haar kinderen noemt, maar waarvan ze de inhoud na een jaar steevast is vergeten, over Frits Lambrechts en de voorleeshoek van de bibliotheek in de Molenwijk. ‘En er zijn nog zoveel meer mooie verhalen in Noord,’ zegt Christine.

Op donderdag 5 juni vindt een derde editie van Noorderwoord plaats in het Zonnehuis.