SLAA

SLAA

Juryrapport SLAA verhalenwedstrijd

Juryrapport SLAA verhalenwedstrijd

Er draaiden veel magen om, in de verhalen die we toegestuurd kregen. Er werd veel gehongerd, ook. Maar vooral overaten personages zich regelmatig, waarbij het uitsmeren van etenswaar niet geschuwd werd. En wat voor etenswaar: ham, taart, zuurtjes, stoofpotjes, wijn, ijs, honing, perziken, vette vis, appels, klokhuizen, een nijlpaard en ontzettend veel mensen. Hoewel; meestal bleven de verhalen steken bij het bereiden van een medemens. Kennelijk is het marineren van een elleboog makkelijker te omschrijven dan, ik noem maar wat, het leeglepelen van een hersenpan. Orgaanvlees; nog zo’n ondergeschoven kind van deze inzendingen.
Wel veelvoorkomend waren culinaire metaforen, blauwe ogen, rossig haar, voedsel en keukengerei met een emotionele belevingswereld – ik noem hier even trotse kazen en een uitdagend kijkende bijl -, volle teugen en vloeiende bewegingen. Het grootste deel van de verhalen behelsde beschouwingen van of over restaurantgangers. Meestal geschreven vanuit de eerste persoon, maar er kwam ook een vlieg als hoofdpersonage langs en één van de inzenders heeft zich weten in te leven in twee verzadigde aasgieren.

Voor de winnaar bewierookt wordt, bedankt de jury langs deze weg in een vloeiende beweging alle inzenders smakelijk voor hun sappige verhalen.

Dan de winnaar: zij schreef het verhaal Leegstand, waarin de hoofdpersoon een stoofpotje inzet om de gang van zaken rond het leegruimen van ’s moeders huis te veranderen. Dat stoofpotje wordt subliem omschreven. Zoals één der juryleden opmerkte: ‘dit is één van de weinige verhalen waar ik trek van kreeg’. De sfeerbeschrijvingen zijn prachtig; door het verbinden van herinneringen aan alledaagse voorwerpen krijgt niet alleen het verhaal, maar ook de hoofdpersoon ervan karakter. Het gebruik van herhalingen is sterk en zorgt voor eenheid. De schrijfster is op de juiste momenten recht voor z’n raap, zonder plat te worden. De juryleden kozen dit verhaal onafhankelijk van elkaar als één van de beste verhalen, en (bijna) unaniem als winnaar. Renée Simons zal haar winnende verhaal straks voorlezen, en wordt geheel terecht overladen met een goeie stapel boeken, eeuwige roem en graag een groot applaus.