Stadsgedicht: Nachtwandeling
Marjolijn van Heemstra
Nieuw in
- De Poëziepodcast: Daan Doesborgh – 100e aflevering
- ‘Een ander Amsterdam’
- Stadsgedicht: Er is wat kapot
- Lijfkreet! Lees- en kijktips
- Mariken Heitman met een inleiding bij ‘Un Jour, Fille’
- De Poëziepodcast: Anna Enquist
- Maak kennis met onze twee nieuwe bestuursleden!
- Stadsgedicht: De vrouwen van Amsterdam
- Mariana Enriquez met een ode aan het korte verhaal
- Stadsgedicht: Vijf jaar later
Nachtwandeling
Misschien is dit het beste antwoord op een gebroken tijd:
blind schuifelen over takken, schim tussen de schimmen zijn.
’s Nachts is de wereld heel. Licht toont waar je bent, donker
veegt de grenzen weg, maakt van één plek alle plekken, verenigt
wat de dag verdeelt.
Zonder zicht springt de rest op scherp; neus en oren, tong en huid,
ongezien ben je soms zoveel meer aanwezig. Verdwenen maar
present in het ritselende weefsel van egels, ratten, motten, uilen
en de enkele vos. Duister puzzelt op de scherven, legt mensen
en kevers precies aan elkaar.
In de lichtvervuilde hemel hier en daar een flikkering, allang
gestorven sterren. Herinnering aan samenhang van navigatie
en verleden. Verder geen vertes. Alles nabij.
Dit gedicht stond 19-4-2022 in Het Parool.
Foto: Bianca Sistermans
Nieuw in
- De Poëziepodcast: Daan Doesborgh – 100e aflevering
- ‘Een ander Amsterdam’
- Stadsgedicht: Er is wat kapot
- Lijfkreet! Lees- en kijktips
- Mariken Heitman met een inleiding bij ‘Un Jour, Fille’
- De Poëziepodcast: Anna Enquist
- Maak kennis met onze twee nieuwe bestuursleden!
- Stadsgedicht: De vrouwen van Amsterdam
- Mariana Enriquez met een ode aan het korte verhaal
- Stadsgedicht: Vijf jaar later