SLAA

SLAA

Stadsgedicht: Het jaar voorbij

Stadsgedicht: Het jaar voorbij

Nieuw in

Het jaar voorbij

Voor even was er hoop dat we aan de
zwaartekracht van een stilstaand jaar zouden ontkomen.
2020 zo snel mogelijk vergeten was de opdracht,
het zou beter worden, mooier en samen.

Dat de anderhalve meter weer plaats zou maken
voor culturele belevingen tot in de late uurtjes.
‘Nog even knokken en dan zal er een sterk herstel volgen’,

maar de belofte van een verslagen virus
begon steeds meer op een fata morgana te lijken,
telkens vervliegt het droombeeld,
om later weer op te duiken.

We zijn misschien wel meer dan ooit onszelf tegengekomen,
wat we willen, wat we belangrijk vinden.
Er is een hoop gebeurd, maar vooral veel niet.

Toch lijken ook alle tegenslagen te wennen
hebben we een manier gevonden om te blijven
bestaan zonder in de gekte te verdwijnen.

Ik vraag me af, als het straks weer allemaal mag,
of we elkaar terugvinden in de stad,
na een jaar van hard tegen hard.

Meer stadsgedichten

Stadsdichter K. Schippers

Stadsgedicht: Achterklap, slappe lach

K. Schippers

‘De trucs van de kleur. Stationshal krijgt andere/letters. Foto’s van het eerste uur vrij.’ Lees hier een nieuw stadsgedicht van K. Schippers.

Stadsgedicht

Stadsgedicht: Keldergaten, lantaarnpalen

K. Schippers

‘In de tijd van Karel Knal en de wonderschoenen kreeg ik/de kicksen van Jan van Diepenbeek.’ Lees hier een nieuw Stadsgedicht van K. Schippers.

Stadsdichter: Gershwin Bonevacia

Stadsgedicht: Amsterdammertje

‘Als het levenslied van Adje, André Hazes of thc / jou op het lijf geschreven is, / je Smibanese kan praten of Patta rockt’. Lees hier een nieuw Stadsgedicht van Gershwin …

Nieuw in