We vroegen Miriam Rasch om drie essaytips naar aanleiding van de tweede aflevering van Het essay. In deze nieuwe podcast ontvangt Roos van Rijswijk iedere aflevering een gast die een bijzonder essay meeneemt. Ze praten over het gekozen stuk, essayistiek in het algemeen en eigen werk. De tweede gast is schrijver en filosoof Miriam Rasch, die een essay van Emil Cioran meenam. Roos en Miriam praten over de zinloosheid van het bestaan, de constante drang een mening te hebben, niet-kloppende algoritmes en woorden geven aan dat wat je niet begrijpt.

Drie essaytips van Miriam Rasch

Sytske Frederika van Koeveringe – Dag nacht licht toch (2020)

Een merkwaardig boek in de allerbeste zin van het woord, dat me het lef gaf om me in Autonomie, een zelfhulpgids het zelfhulpgenre toe te eigenen. Ik ben ook benieuwd naar haar nieuwe boek, Vrouw doet dit, dat-.

Svetlana Alexijevitsj – De oorlog heeft geen vrouwengezicht (1985)

Meerstemmige getuigenis van de verschrikkingen van oorlog – en daarmee een herinnering aan het belang van literatuur en schrijven, dat in het licht van het wereldnieuws soms nutteloos kan aanvoelen.

David Shields, Reality Hunger (2010)

Een essay in geknipte en geplakte fragmenten, over het onzinnige onderscheid tussen fictie en non-fictie, met andere woorden, over het essay in deze tijd.

Foto: Merlijn Doomernik

Miriam Rasch is filosoof en essayist en verbonden aan de Willem de Kooning Academie. Ze schrijft over technologie, ethiek en literatuur voor onder meer Filosofie Magazine, NRC Handelsblad en De Nederlandse Boekengids. In 2015 won ze de Jan Hanlo Essayprijs Klein. Bij uitgeverij De Bezige Bij verschenen in 2017 haar essaybundel Zwemmen in de oceaan: Berichten uit een postdigitale wereld en in 2020 Frictie: Ethiek in tijden van dataïsme, dat werd bekroond met de Socratesbeker voor het beste filosofieboek. In het voorjaar van 2022 komt Autonomie, een zelfhulpgids uit in de reeks Nieuw Licht van Uitgeverij Prometheus.