Stadsgedicht: Lege bladzij

Stadsgedicht

Lege bladzij

Kom hier liggen, bladzij, werk mee

je omgeving zichtbaar te maken,

alsof je er altijd bent geweest.

Wie zie je van verre of is het

soms nacht? Dat weet jij alleen.

Misschien word je niet eens

herkend, de blauwe haarspeld ook

niet, net gevallen, een bal ligt

er al, zeker vergeten. Wil je

het wit daarmee vullen, echt? Je

popelt de bal ergens anders op te

gooien, wie niet. Laat de bladzij

dan gewoon liggen. Daar stond je,

vlak bij het onbeschrevene, met

een tennisbal en blauw haar.

– K. Schippers

Dit gedicht van Stadsdichter K. Schippers werd tevens gepubliceerd in Het Parool.

Stadsgedicht

SLAA