Stadsgedicht: Waakvlam
Marjolijn van Heemstra
Nieuw in
- SLAAxMensenZeggenDingen: gedicht door Sophia Blyden
- Stadsgedicht: Stemadvies
- Vertrek programmamaker Canan Marasligil
- De Poëziepodcast: Nisrine Mbarki
- Stadsgedicht: Herfst
- Noorderwoordmonoloog met Soumaya Ahouaoui
- Mick – Verhaal van Chris Polanen voor Mens en Dier
- De Poëziepodcast: Erwin Hurenkamp
- Stadsgedicht: Athenaeum Boekhandel
- J.M.A. Biesheuvelprijs zoekt versterking!
Waakvlam
Het kwik zakt maar de zomer laat sporen na,
kurkdroog blad ritselt veel te vroeg van herfst.
Na hitte komt angst voor kou, nu de meter
in talloze kasten tikt als een tijdbom.
De oude ondergrondse bellen in het oosten
spekken de verkeerde kas, de echo van oorlog
vertaalt zich deze winter in kille kamers
en kopzorgen. Wat moeten we verbranden
in een wereld die al zindert?
En hoe bereidt een mens zich voor op minder
in een tijd die gebouwd is op blind geloof
in meer?
Je zou een waakvlam willen in het midden
van de stad, een kleine, blauwe belofte
op toekomstig vuur.
Je zou willen weten hoe je zoiets in jezelf
ontsteekt en overdraagbaar maakt.
Dit gedicht stond op 13 september 2022 in Het Parool.
Foto: Bianca Sistermans
Nieuw in
- SLAAxMensenZeggenDingen: gedicht door Sophia Blyden
- Stadsgedicht: Stemadvies
- Vertrek programmamaker Canan Marasligil
- De Poëziepodcast: Nisrine Mbarki
- Stadsgedicht: Herfst
- Noorderwoordmonoloog met Soumaya Ahouaoui
- Mick – Verhaal van Chris Polanen voor Mens en Dier
- De Poëziepodcast: Erwin Hurenkamp
- Stadsgedicht: Athenaeum Boekhandel
- J.M.A. Biesheuvelprijs zoekt versterking!