SLAA

SLAA

Stadsgedicht: Voor de herstelde ramen in de Mariakapel

Ellen Deckwitz

Stadsgedicht: Voor de herstelde ramen in de Mariakapel

Ellen Deckwitz

Nieuw in Stadsgedicht

Stadsgedicht

Als je er nuchter naar kijkt, is een raam eigenlijk niet meer
dan een wat groot uitgevallen kattenluik

voor het licht. Zodat het naar binnen kan sluipen
en ons weer toont waar we lopen, er ruimte ontstaat

om verder inwaarts te gaan, te ontdekken wie we zijn
en waarvoor we staan. Als het licht door deze ramen

naar binnen buitelt, ontstaan er verhalen, bijeengehouden
door nerven van lood. Een groot web van toen en straks,

vol vertellingen van mensen die er model voor stonden
zoals een moeder in bed, vereeuwigd door een zoon

die kon schilderen met vuur. Eeuwen later gloeien
op de wanden en vloeren nog steeds hele tapijten

van kleur. Ze verbinden ons met hen die er waren,
met hen die er nog zullen komen,

zodat we erbij stil blijven staan dat er ook met scherven
verhalen worden gemaakt.

Zodat we onze weg blijven vinden in het donker.

____________________________

Geschreven omdat in de Oude Kerk van Amsterdam op vrijdag 13 juni twee gerestaureerde gebrandschilderde ramen zijn teruggeplaatst, als cadeau voor het 750-jarig bestaan van de stad.

Ellen Deckwitz is de Stadsdichter van Amsterdam. Zij reageert in Het Parool op de actualiteit. De Stadsdichter wordt mede mogelijk gemaakt door de gemeente Amsterdam en SLAA (Stichting Literaire Activiteiten Amsterdam), met Het Parool als vaste mediapartner.

Foto: Bianca Sistermans

 

Nieuw in Stadsgedicht

Stadsgedicht