Stadsgedicht: Tussen kansarm en kansrijk
Ellen Deckwitz
Nieuw in Stadsgedicht
- Stadsgedicht: Tussen kansarm en kansrijk
- Stadsgedicht: Amsterdam 750 | Deel twee
- Stadsgedicht: Amsterdam 750 jaar | Deel een
- Stadsgedicht: Voor alle nieuwkomers in Amsterdam
- Stadsgedicht: Wij eisen de nacht op
- Stadsgedicht: Voor iedereen die klappen kreeg vanwege liefde
- Stadsgedicht: Voor de herstelde ramen in de Mariakapel
- Stadsgedicht: Heel Amsterdam danst
- Stadsgedicht: Van stilstaan naar stilstand
- Stadsgedicht: Er is wat kapot
Het begon al vroeg, met in de jaren zeventig posters tekenen
tegen het dragen van zeehondenbont. En ook was er al snel
de kennis van een goede en een slechte kant van het spoor,
wat er gebeurde met Tjallings spijkerbroek toen hij
eruit was gegroeid. Het veroorzaakte een bloeien
van vragen in je hoofd over een land waarin werd geroepen
dat iedereen gelijk was maar je toch zag
hoe de een opgroeide met meer kansen dan de ander.
Dat niet iedereen zorgeloos huiswerk maakte.
Je besloot op te staan voor het kind dat geen schrift had,
de vader die geen toeslag meer durfde aan te vragen,
de moeder die zich het eten uit de mond spaarde. Je stampte
opvang, zorggroepen en familiescholen uit de grond
omdat je vindt dat een samenleving niet om concurrentie
maar om dromen draait. Dat niet de markt
maar de menselijkheid het laatste woord moet krijgen.
Dat het alleen goed met je eigen kinderen gaat wanneer het
ook goed gaat met die van anderen.
Vandaag dankt deze stad je uit het diepste van haar hart.
Om alle levens die je voedde, om de toekomsten
die je mogelijk maakte.
Sluit hier straks zacht de deur om hem elders
voor nog veel meer mensen te openen. Op
naar een betere balans tussen kansarm en kansrijk
in dit land. Op naar rood in Den Haag.
_____________________
Foto: Bianca Sistermans
Nieuw in Stadsgedicht
- Stadsgedicht: Tussen kansarm en kansrijk
- Stadsgedicht: Amsterdam 750 | Deel twee
- Stadsgedicht: Amsterdam 750 jaar | Deel een
- Stadsgedicht: Voor alle nieuwkomers in Amsterdam
- Stadsgedicht: Wij eisen de nacht op
- Stadsgedicht: Voor iedereen die klappen kreeg vanwege liefde
- Stadsgedicht: Voor de herstelde ramen in de Mariakapel
- Stadsgedicht: Heel Amsterdam danst
- Stadsgedicht: Van stilstaan naar stilstand
- Stadsgedicht: Er is wat kapot