Stadsgedicht: De stem van Lauren Bacall
K. Schippers
Nieuw in Stadsgedicht
- Stadsgedicht: Van de ene tot de andere stad
- Stadsgedicht: Bloei
- Stadsgedicht: Kleine boodschappen
- Stadsgedicht: Het kon
- Stadsgedicht: Voor als je vijftien bent
- Strijd der Stadsdichters – deBuren | Brussel
- Stadsgedicht: De straten zijn van jou
- Stadsgedicht: Ruim baan voor de onzichtbaren
- Stadsgedicht: Knuffel
- Stadsgedicht: Werk in uitvoering
‘Am I blue, am I blue, ain’t these tears
in my eyes, tellin’ you,’ zingt Hoagy
Carmichael. In de tijd van Vietnam las
ik Silence van John Cage, ‘to us and all
those who hate us, that the U.S.A. may
become just another part of the world, no
more, no less’, Johnson molenaar. Amerika
heeft ons bevrijd, wie zal Amerika
bevrijden. Elizabeth Bishop, Mr. Magoo,
Nellie McKay, de klanken van Morton Feldman,
Laurie Anderson, Gershwin, Porter, Lou Reed.
De bewegingen van Lucinda Childs, Twyla
Tharp, Chuck Jones, Merce Cunningham. Wat
gebeurt, volgens Gerrit Krol, altijd weer?
‘Een ander de schuld geven van je eigen
mislukking.’ Hoe eraan te ontkomen, met
de beelden van Jasper Johns, Little Lulu,
Jim Jarmusch, Andy Warhol, draai anders
Some Like It Hot van de vluchteling Billy
Wilder, Elisha Cook jr., Julianne Moore,
Lee Konitz, Krazy Kat, Charlie Kaufman
en als je een decreet wil opblazen huur
dan Daffy Duck en luister naar de stem
‘anybody got a match?’ van Lauren Bacall.
Foto © Roy Lichtenstein, 1968.
Nieuw in Stadsgedicht
- Stadsgedicht: Van de ene tot de andere stad
- Stadsgedicht: Bloei
- Stadsgedicht: Kleine boodschappen
- Stadsgedicht: Het kon
- Stadsgedicht: Voor als je vijftien bent
- Strijd der Stadsdichters – deBuren | Brussel
- Stadsgedicht: De straten zijn van jou
- Stadsgedicht: Ruim baan voor de onzichtbaren
- Stadsgedicht: Knuffel
- Stadsgedicht: Werk in uitvoering