Stadsgedicht: Afscheid

AFSCHEID

Een sterfbed van taal zou je wensen;
het verstoffelijkt zich waar je bij ligt, waar
wij bij staan, een waarheid buiten je werk.

Nu, wij, hier, in de stad waar je woonde, waakte,
stierf – we staan met de hand op je bundels,
het gemis van je taal gaan we dragen.

Maar die zomeravond, uitzicht op blauwe
bergen en jij met het glas: ‘Viva!’ – dat blijft
een woordloos ontberen na dit vaarwel.

Anna Enquist

SLAA