​Terugschrijven, zo luidt de titel van een essaybundel van Jacq Vogelaar (1987). Elke schrijver is om te beginnen een lezer, en elk schrijven is volgens Vogelaar een terugschrijven aan literaire voorgangers. Literatuur staat van nature nooit geheel op zichzelf, maar is altijd in een dialoog verwikkeld met wat de (literaire) geschiedenis ons heeft gebracht.
Eind 2006 verscheen van Erik Menkveld het door Petrarca’s correspondentie geïnspireerde Met de meeste hoogachting. Dit boek bevat een verzameling fictieve brieven aan door hem bewonderde figuren (John Coltrane, Martinus Nijhoff e.a.). Deze formule behelst wel de meest directe vorm van terugschrijven. Uit de brieven van Menkveld komt niet alleen de belangrijke betekenis van ontmoetingen met leven en werk van beminde voorgangers naar voren, ook heeft Menkveld de moed getoond om die persoonlijke bewondering bij de horens te vatten. Moed – omdat er weinig zo ongrijpbaar (en tegelijk aanstekelijk) is als bewondering.
Erik Menkveld zal de avond openen met een korte lezing over Met de meeste hoogachting, terugschrijven en bewonderen. Benno Barnard, Tomas Lieske, Piet Meeuse, Erik Menkveld en Jacq Vogelaar zullen een fictieve brief voordragen. Daarna gaan zij met Joke Hermsen in gesprek over de (on)mogelijkheden die deze literaire vorm met zich meebrengt en over de kunst van het bewonderen.