Sonnet van Menno Wigman
Nieuw in Poëzie
- De Poëziepodcast: Daan Doesborgh – 100e aflevering
- De Poëziepodcast: Anna Enquist
- De Poëziepodcast: Bernard Wesseling
- De Poëziepodcast: Pim te Bokkel
- Stadsgedicht: AMSTERDAM, 6 JANUARI 2025
- De Poëziepodcast: Kerstspecial 2024
- Stadsgedicht: Van de ene tot de andere stad
- Afl. 2.2 Een ander Amsterdam: Yasmin Namavar over de toren van Pathé City
- SLAAxAwater: gedichten door Pieter van de Walle
- De Poëziepodcast: Sophia Blyden
De weg van alle boeken
Ik had vandaag een nieuwe pen gekocht
en zeven keer schreef ik mijn naam.
Toen moest ik huilen. God, wat huilde ik.
Ik dacht: iets scheefs verkankert mijn gedicht.
Ik zag mijn schrijfhand en ik wist.
Wat ik gedaan heb, ja – en wat ik doe.
Mijn schrijfhand is aan roken toe.
De angst. De witte wimpers van de angst
dat ik mijn leven heb verschreven.
Ik wil de hemel en ik wil de straat,
ik wil in zestigduizend hoofden ruisen
en iedereen een tand uitslaan
voor ik de weg van alle boeken ga
en roemloos bij De Slegte sta.
Menno Wigman
Nieuw in Poëzie
- De Poëziepodcast: Daan Doesborgh – 100e aflevering
- De Poëziepodcast: Anna Enquist
- De Poëziepodcast: Bernard Wesseling
- De Poëziepodcast: Pim te Bokkel
- Stadsgedicht: AMSTERDAM, 6 JANUARI 2025
- De Poëziepodcast: Kerstspecial 2024
- Stadsgedicht: Van de ene tot de andere stad
- Afl. 2.2 Een ander Amsterdam: Yasmin Namavar over de toren van Pathé City
- SLAAxAwater: gedichten door Pieter van de Walle
- De Poëziepodcast: Sophia Blyden