Anneke Brassinga (1948) debuteerde in 1987 als dichteres met de bundel Aurora. Voor haar tweede bundel, Landgoed, ontving zij in 1990 de Herman Gorterprijs. Daarna volgden de dichtbundels Thule (1991), Zeemeeuw in boomvork (1994), Huisraad (1998, Paul Snoek Prijs, nominatie VSB Poëzieprijs), Verschiet (2001, VSB Poëzieprijs en Ida Gerhardt Poëzieprijs), Timiditeiten (2003, Anna Bijnsprijs 2005) en IJsgang (2006).

Naast dichteres is Brassinga prozaïst, in 1993 verscheen Hartsvanger. Ze publiceerde ook de essaybundels Hapschaar (1998, ECI-Prijs 2001), Het zere been (2002) en Bloeiend puin (2008).

Ten slotte is zij ook een productief en veelgeprezen vertaalster van onder meer Oscar Wilde, Jules Verne, Hermann Broch, Vladimir Nabokov, E.M. Forster en Sylvia Plath. In 2015 werd haar werk bekroond met de P.C. Hooft-prijs. 

Ze was te gast in de zevenenveertigste aflevering van De Poëziepodcast.

// Foto: Philip Mechanicus