Alexis de Roode (1970) werd geboren in Hulst en groeide op in Heilig Landstichting, een dorp in de bossen bij Nijmegen. Daarna was hij geoloog, programmeur, webschrijver en reisjournalist. Hij begon zich vanaf 2003 publiekelijk als dichter te manifesteren.

In 2005 verscheen zijn eerste dichtbundel Geef mij een wonder, die werd genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs. In 2008 volgde Stad en Land, genomineerd voor de J.C. Bloem Poëzieprijs. Daarna kreeg Alexis de Roode het C.S.S. Crone Stipendium van de gemeente Utrecht om een derde dichtbundel te realiseren. Op 31 oktober 2010 kwam de bundel Gratis tijd voor iedereen uit, verkozen door NRC-recensent Guus Middag tot een van zijn drie favoriete boeken van 2010. Zijn gedichten zijn omschreven als ‘opgewekt en wanhopig’, beeldend en lyrisch.

In 2016 bracht hij samen met Daniël Dee en Benne van der Velde een bloemlezing van hekeldichten uit, getiteld Ik proef iets wat bedorven is. Hij trad op bij de Nacht van de Poëzie, Lowlands, het Crossing Border Festival, het Tuinfeest en vele andere podia. Hij was lange tijd medeorganisator en presentator van Het Poëziecircus in Utrecht en haalde in 2006 het NK Poetry Slam naar Utrecht, waar het tot op heden is gebleven. Van 21 juni 2014 tot 6 januari 2017 was hij Gildemeester van het Utrechts Stadsdichtersgilde.

Naast poëzie schrijft Alexis de Roode veel over duurzame landbouw en voeding.