Binnenpost
De wereld is in quarantaine. Zij die kunnen blijven massaal binnen, volgen met ingehouden adem liveblogs, virologen en het oordeel van IC-specialisten. We houden gedwongen fysieke afstand van elkaar, op sommige plekken in extremere vorm dan op andere. Hoe is het om nu in Zuid-Afrika te wonen, in Zweden of in Spanje? En zijn nu de buitenwereld tot stilstand komt ook onze binnenwerelden stiller geworden, helderder, of overstemt het virus alle contemplatie? Zijn ze kleiner geworden, beperkt door onze muren, of worden ze door de gedeelde dreiging juist groter?
Op uitnodiging van SLAA en literair tijdschrift De Revisor schrijven zes schrijvers elkaar de komende drie maanden brieven, elk vanuit hun unieke vorm van isolatie. Drie van hen zijn woonachtig in Amsterdam, drie van hen in diverse buitenlanden.
In april schrijft Roos van Rijswijk vanuit haar woongroep in Amsterdam aan Sander Kollaard, woonachtig in Kumla Prästgård, Zweden.
In mei wisselt Neske Beks vanaf het Spaanse eiland Mallorca ervaringen uit met Bernard Wesseling, wiens werk als fietskoerier in een leeg Amsterdam ‘gewoon’ doorgaat.
Alfred Schaffer correspondeert in juni vanuit zijn huis in een Zuid-Afrika in totale lockdown met collega-dichter Bernke Klein Zandvoort, die in Amsterdam (nog) wel naar buiten kan.