SLAA

SLAA

Stadsgedicht: De stem van Lauren Bacall

K. Schippers

Stadsgedicht: De stem van Lauren Bacall

K. Schippers

Nieuw in Stadsgedicht

Stadsgedicht

De stem van Lauren Bacall

‘Am I blue, am I blue, ain’t these tears
in my eyes, tellin’ you,’ zingt Hoagy
Carmichael. In de tijd van Vietnam las
ik Silence van John Cage, ‘to us and all

those who hate us, that the U.S.A. may
become just another part of the world, no
more, no less’, Johnson molenaar. Amerika
heeft ons bevrijd, wie zal Amerika

bevrijden. Elizabeth Bishop, Mr. Magoo,
Nellie McKay, de klanken van Morton Feldman,
Laurie Anderson, Gershwin, Porter, Lou Reed.
De bewegingen van Lucinda Childs, Twyla

Tharp, Chuck Jones, Merce Cunningham. Wat
gebeurt, volgens Gerrit Krol, altijd weer?
‘Een ander de schuld geven van je eigen
mislukking.’ Hoe eraan te ontkomen, met

de beelden van Jasper Johns, Little Lulu,
Jim Jarmusch, Andy Warhol, draai anders
Some Like It Hot van de vluchteling Billy
Wilder, Elisha Cook jr., Julianne Moore,

Lee Konitz, Krazy Kat, Charlie Kaufman
en als je een decreet wil opblazen huur
dan Daffy Duck en luister naar de stem
‘anybody got a match?’ van Lauren Bacall.

Nieuw in Stadsgedicht

Stadsgedicht