Stadsgedicht: Aarde, wees niet streng
Nieuw in Stadsgedicht
- Stadsgedicht: Ruim baan voor de onzichtbaren
- Stadsgedicht: Knuffel
- Stadsgedicht: Werk in uitvoering
- Stadsgedicht: Stemadvies
- Stadsgedicht: Herfst
- Stadsgedicht: Athenaeum Boekhandel
- Stadsgedicht: Keti Koti
- Stadsgedicht: Twee minuten stilte
- Stadsgedicht: Eid Mubarak
- Stadsgedicht: Bandenuitlijncentrum Sabri
Stadsdichter Menno Wigman schreef dit gedicht voor de 144e eenzame uitvaart te Amsterdam. Het werd gepubliceerd in Het Parool op 23 april 2012.
Aarde, wees niet streng
Aarde, hier komt een eerzaam lichaam aan
waarin een magistrale zon is opgegaan.
Achter de ogen scheen een zomermaand,
het middenrif liep vol zacht avondlicht
en bij de hartstreek rees een tovermaan.
De handpalm voelde water, streelde dieren,
de voeten kusten stranden, kusten steen. Inzicht.
Er sloop vreemd inzicht in het hoofd, de tong
werd scherp, er huisden vuisten in de vingers
en de hand bevocht brood, geld, eer, seks, licht.
Je kunt er heel wat boeken over lezen.
Je kunt er zelf een schrijven. Aarde, wees niet streng
voor deze man die honderd sleutels had,
nu zonder reiskompas een pad aftast
en hier zijn eerste nacht doorbrengt.
Menno Wigman
Nieuw in Stadsgedicht
- Stadsgedicht: Ruim baan voor de onzichtbaren
- Stadsgedicht: Knuffel
- Stadsgedicht: Werk in uitvoering
- Stadsgedicht: Stemadvies
- Stadsgedicht: Herfst
- Stadsgedicht: Athenaeum Boekhandel
- Stadsgedicht: Keti Koti
- Stadsgedicht: Twee minuten stilte
- Stadsgedicht: Eid Mubarak
- Stadsgedicht: Bandenuitlijncentrum Sabri